Wiesz jak to jest być zniewolonym?
Cały czas zamknięty w klatce starych uczuć
Nie możesz się wydostać, brakuje ci siły na walkę?
Rozrywa cię każda drobna emocja
Sprawia, że znikasz z każdym dniem, a potem żałujesz
Że mogłeś postąpić inaczej, nie spojrzeć w jej oczy pierwszego dnia

Wpadłeś po same uszy w coś, co było tylko Twoim wyobrażeniem
Żadna love story tak się nie kończy, happy end jest zawsze
Ale to, co się teraz tu rozgrywa to zwykła parodia
Śmiech wybucha na sali, a miliony spojrzeń są skierowane na nas
Myślisz, że będąc obojętnym załatwisz sprawę tamtych chwil
Wszyscy zapomną, jak to jest być blisko nieosiągalnego
Ale prawda Cię zaboli dużo bardziej niż słodkie kłamstwa
Mijając bez słowa pogrążasz tylko siebie
Pokazujesz kim naprawdę jesteś, nic nieznaczącym człowiekiem
Znasz moje imię, wiesz kim jestem
Tak łatwo się nie odetniesz od przeszłości
Ona Cię zawsze dogoni, choćbyś tego nie chciał

Paulina Młodawska, kl. 2A