W wielkim, magicznym świecie książek istnieje jedno miejsce, które jest jak serce tych historii – biblioteka. To właśnie tam przechowywane są skarby literatury, które nie tylko rozwijają umysły, ale także otwierają drzwi do niezliczonych światów. A kto stoi na straży tego skarbu? Bibliotekarz – stróż wiedzy, przewodnik po labiryntach literatury, inspirujący i kreatywny nauczyciel.
8 maja jest Ogólnopolski Dzień Bibliotekarza i Bibliotek. To wyjątkowe święto ma na celu uhonorowanie pracy i zaangażowania osób związanych z bibliotekami oraz promocję czytelnictwa i kultury. Święto to zostało zainicjowane przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich i rozpoczyna ono Tydzień Bibliotek, który w tym roku przypada na 8-15 maja i odbywa się pod hasłem: „Biblioteka – miejsce na czasie!”
Pierwsze biblioteki powstawały już w starożytności, a ich głównym celem było gromadzenie wiedzy i umożliwienie jej szerokiemu gronu czytelników. Bibliotekarze pełnili wówczas funkcję strażników wiedzy, dbając o to, aby księgozbiory były kompleksowe i aktualne. Ich praca była niezwykle ważna dla rozwoju nauki i kultury. Nawet w starożytnym Egipcie okręty, które odwiedzały miasto, były wręcz zmuszane oddać wszelkie posiadane książki do Biblioteki Aleksandryjskiej, aby je skopiować. Oryginał zostawał w bibliotece, a kopia była zwracana właścicielowi.
Wiek XIX i rozwój druku oraz czytelnictwa przyczynił się do powstania nowoczesnych bibliotek publicznych, gdzie każdy mógł skorzystać z dostępu do książek i innych materiałów czytelniczych. Z kolei rozwój technologii i Internetu spowodował konieczność przystosowania bibliotek do nowych realiów oraz rozwoju nowoczesnych usług czytelniczych, z którymi bibliotekarze poradzili sobie znakomicie.
W dzisiejszych debatach politycznych często krytykuje się Unię Europejską i zarzuca jej krzywdzące dla państw członkowskich pomysły, takie jak Zielony Ład, który wywołał falę protestów w całej Europie. Jednak na co dzień nawet nie widzimy, ile zrobiła dla nas Unia. 9 maja obchodzimy Dzień Europy, czyli święto Unii Europejskiej i z tej okazji warto przyjrzeć się jej zasługom.
W 2003 roku ponad 13,5 mln Polaków uznało w referendum, iż chcą dołączyć do Unii. Oficjalne wejście nastąpiło 1 maja 2004 roku, więc minęło właśnie 20 lat. Od tamtego momentu do końca marca 2023 r. do Polski trafiło ponad 235 mld euro. W tym czasie Polska wpłaciła do wspólnego unijnego budżetu ponad 78 mld euro. Bilans wynosi więc 157 mld euro, czyli ponad 700 mld złotych. Środki te przeznacza się na rozwój obszarów wiejskich i ochronę środowiska, inwestycje w ramach transportu czy przemysłu oraz promowanie praw człowieka.
W polskiej tradycji literackiej poezja zawsze była kluczem do zrozumienia tożsamości narodowej, walki o wolność oraz refleksji nad ludzkimi doświadczeniami. Od romantyków, jak Adam Mickiewicz, po słynnych poetów współczesnych, do których zaliczyć możemy na przykład Czesława Miłosza. Polscy poeci przekazywali swoje głosy poprzez metafory, symbole i emocje, kształtując w ten sposób polską kulturę i świadomość narodową.
Literatura zawsze była żywym odzwierciedleniem ludzkiego doświadczenia i społecznych zmian. Czy zatem współczesną scenę artystyczną możemy nazwać kontynuacją dawnej poezji? Można powiedzieć, że między innymi raperom czy muzykom w pewnym stopniu już przypisaliśmy tę funkcję. Umotywowane jest to poprzez nowe formy ekspresji i nowe tematy kulturalnego dyskursu adaptowane do współczesnych realiów oraz mediów.
Podobnie jak dawni poeci, raperzy poszukują prawdy, wyrażają swoje przemyślenia i manifestują swoje przekonania przez sztukę słowa. Jednakże, zamiast papieru i pióra, używają mikrofonu i beatów jako swoich narzędzi. Są społecznymi obserwatorami wyrażającymi swoje spojrzenie na świat poprzez wiersze i rytm. Wartym uwagi jest również aspekt aktywności społecznej. Dawni poeci nierzadko uczestniczyli w życiu publicznym kraju, współcześni twórcy także chętnie podejmują się działalności na tej płaszczyźnie życia. W swoich utworach poruszają kwestie ważne w danym czasie, wykorzystując muzykę, rytm i kluczowe słowa nadające utworom znaczenie.
Wprowadzenie
Wiedźmin ze szkoły Wilka – Geralt z Rivii i jego mistrz, Vesemir, poszukują ukochanej Geralta, Yennefer z Vengerbergu. Zabójcy potworów zatrzymują się we wsi Biały Sad, gdzie próbują się dowiedzieć o czarodziejce od przyjezdnych i lokalnych ludzi. Geralt ustala ważny układ z dowódcą nilfgaardzkiego garnizonu – informacje o Yennefer w zamian za zabicie gryfa terroryzującego tereny wsi. Po pokonaniu skrzydlatego potwora w wiosce pojawia się Yen we własnej osobie pod eskortą żołnierzy. Czarodziejka przekonuje wiedźmina do podróży do zamku królewskiego w Wyzimie, gdzie czeka na niego cesarz Emhyr var Emreis. Biały Wilk otrzyma tam zlecenie, które jak się okaże, będzie jednym z najważniejszych w jego karierze.
Fabuła
Fabuła, mimo że grę przeszedłem 4 razy, nie znudziła mi się. Trzecia część jest kontynuacją drugiej – można to zauważyć na wiele sposobów. Mamy również wiele rozwiązań na zakończenie fabuły – „Wiedźmin 3” ma dużą liczbę zakończeń w wątkach. Fabuła nie jest skomplikowana i łatwo za nią nadążyć. W grze możemy oczekiwać różnych zwrotów akcji, ciekawych postaci oraz wielu wątków. Napiszę wprost – fabuła jest jedną z najlepszych zalet, jakie mogłem doświadczyć podczas ogrywania W3.
Strona 1 z 2
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- Następny artykuł
- koniec