Czym właściwie jest tenis ziemny? Czy zadane pytanie jest banalne? Nie potrafię odpowiedzieć w sposób jednoznaczny. Dla niektórych jest to mniej lub więcej znany sport z telewizji, są i tacy, których wiedza ogranicza się tylko do istnienia tej dyscypliny sportu. Tenisiści uprawiają sport wyczynowy z powodu pasji, dziecięcych marzeń, ale także dla wielkich pieniędzy. Andre Agassi w swojej książce „Open” napisał: „Nienawidzę tenisa, nienawidzę go z całego serca, a mimo to będę grał dalej, odbijał piłki cały ranek, całe popołudnie, bo nie mam wyboru. Bez względu na to jak bardzo bym chciał przerwać, nie mogę.”

Pomysł utworzenia Światowego Dnia Tenisa pojawił się przy okazji obchodów stulecia powstania Międzynarodowej Federacji Tenisowej (ITF). International Tennis Federation zostało założone w Paryżu w roku 1913. Instytucja przewodniczy organizacji turniejów wielkoszlemowych, Pucharowi Davisa, Federacji i Hopmana. W 2013, zaledwie trzy dni po obchodach okrągłej rocznicy założenia ITF, po raz pierwszy celebrowano Światowy Dzień Tenisa. 4 marca 2013 roku odbyły się turnieje pokazowe BNP Paribas Showdown byłych i obecnych tenisistów na kortach Madison Square Garden.

 Od starożytności do współczesności

Historycy znaleźli materiały wskazujące na pierwowzór tenisa sprzed 1500 lat p.n.e. Rysunki ścienne świątyń egipskich ukazują postacie odbijające piłkę dłonią lub pierwotnym przyrządem. Część twierdzi, że słowo „tenis” pochodzi od miasta Tenis/Tinnis położonego na wyspie jeziora Manzala. Zwolennicy teorii doszukują się etymologii słowa „rakieta” w języku arabskim, „rahat” – „ręka”. Motyw starożytnego tenisa jest widoczny w rzymskim „trigonie”, a nawet „Odysei” Homera. Wraz z najazdem Saracenów na Europę sport rozpowszechnili francuscy mnisi (gra „paume”). Początkowo odbijali piłkę za pomocą dłoni, później zaczęli używać prototypów rakiet i drewnianych piłek. Z czasem ciężkie, powodujące kontuzje piłki zamienili na skórzane, wypełnione sierścią zwierzęcą, piórami, piaskiem. Arystokracja chętnie przejęła od mnichów popularną grę, tworząc pierwsze korty tenisowe. W XVI wieku zaczęto używać baranich jelit do produkcji strun rakietowych. Drewniane rakiety z naciągiem kształtem i wyglądem przypominały współczesne.

Szczególną aprobatę sport ten zyskał u angielskich królów: Henryka VII i Henryka VIII. Władcy zlecili budowę kortów, utrwalając pozycję tenisa w angielskiej kulturze.

Używana obecnie punktacja ma francuskie korzenie. Prawdopodobnie gracze ustawieni po przeciwnych stronach kortu krzyczeli „tenez!” – „trzymaj!”, stąd nazwa sportu – tenis. Odliczane punkty: 15, 30, 40 i gem pochodzą od stawek pieniężnych, które uczestnicy zdobywali za każdą wygraną piłkę, na przykład: 15 sous.

Przełomowymi momentami w historii tenisa ziemnego były dwa wydarzenia. Pierwsze z nich miało miejsce w Birmingham między rokiem 1859 a 1865. Major Harry Gem i jego przyjaciel Augurio Perera stworzyli grę będącą mieszanką tenisa, krykieta, badmintona, squasha oraz hiszpańskiej gry Palona. Drugie wydarzenie zainicjował oficer Walter Clapton Wingfield, który w 1874 roku spisał zasady bardzo podobnej gry do poprzedniej w krótkiej broszurce. Od 1877 po kilku zmianach opracowane przez Wingfielda zasady stały się podstawą współczesnego tenisa, a sam Wingfield jest uważany za pierwszego profesjonalnego tenisistę.

 Tenisowa wielka trójka

Od kilku dobrych lat świat męskiego tenisa oblega trzech dominujących tenisistów, którzy trwale zagoszczą na kartach historii. Wybitni sportowcy niezmiennie górują na miejscach światowego rankingu. Roger Federer, Rafael Nadal i Novak Đoković mają na swoich kontach kilkanaście zwycięstw w Wielkich Szlemach. Sportowców różni styl gry: Federer jest ceniony za ogromną klasę i technikę gry, Nadala cechuje determinacja oraz mistrzostwo gry na kortach ziemnych. Natomiast Đoković poprzez swój uniwersalizm, wytrzymałość psychiczną i zachwycającą gibkość jest numerem jeden.

 

„Wielka trójka” po 70-tce

Niezwykłe Polki

Prekursorką polskiego tenisa była Jadwiga Jędrzejowska. Finalistkę Wimbledonu tak niewiele dzieliło od wygranej w 1937 roku. Niestety, lata II wojny światowej odebrały owocnie zapowiadający się okres w historii tenisa. Ostatnim finałem Jędrzejowskiej w Wielkim Szlemie okazał się Roland Garros z 1947. Drugą Polką, która dotarła do finału Wimbledonu, jest Agnieszka Radwańska. W 2012 roku przegrała w finale z Sereną Williams: 6:1, 5:7, 6:2. Łącznie Radwańska wygrała 20 turniejów WTA. Ostatnio wielką nadzieją na przedłużenie dobrej passy jest Iga Świątek. Dziewiętnastoletnia tenisistka w 2020 roku po raz pierwszy w historii Polski wygrała wielkoszlemowy turniej French Open. 

W porównaniu do innych sportów wyczynowych tenis zajmuje pozycję bezpiecznego oraz eleganckiego. Amatorska gra wpływa na pracę mięśni, poprawia refleks i koordynację ruchową. Osoby trenujące regularnie poprawiają wydolność płuc, zmniejszając ryzyko na zainfekowanie organizmu.

Światowy Dzień Tenisa powstał, aby upowszechnić, spopularyzować sport, a tym samym zachęcić jak największą ilość osób w różnym wieku do tej pięknej sztuki aktywności fizycznej.

 

Julia Mazurkiewicz, kl. 2CG

 

Źródła tekstu:

www.sport.pl
www.kiedyjest.pl
www.tenis.net.pl
www.wikipedia.org
www.sportowefakty.wp.pl

Źródła zdjęć:

https://www.itftennis.com/
https://astrahistoria.pl/tenis-szlachetna-rozrywka-dla-ciala-i-ducha/
https://twitter.com/BenThommo98/status/
https://www.vogue.pl/a/poznajcie-ige-swiatek-gwiazde-polskiego-tenisa